چند سالی که به عقب برگردیم، به روزهایی می رسیم که فروش اینترنت پر سرعت به اشخاص حقیقی ممنوع بود و برای داشتن اینترنت با سرعت مناسب، باید درخواستی از طرف یک شرکت تجاری یا دانشگاه، به خدمات دهنده های اینترنتی ارائه می گردید.
در آن دوران یک اتصال با سرعت ۵۱۲ کیلوبیت بر ثانیه در ایران لوکس، پر سرعت و گران قیمت محسوب می شد؛ در حالی که همزمان کاربران کره جنوبی ......
در ادامه مطلب ببینید: